Kłopoty natury niewysypiania się dotyczą aż 30% społeczeństwa

Zaburzenia snu są problemem interdyscyplinarnym, gdyż w procesie rozpoznania i leczenia angażują medycynę neurologiczną oraz psychiatrię.

Zaburzenia snu to choroba, która obecnie dotyka coraz szersze grono ludzi z osobami starszymi na czele.
Problemu nie należy bagatelizować, gdyż jak wiadomo, to co wcześnie rozpoznane jest łatwiejsze i skuteczniejsze do wyleczenia.

Zaburzenia snu mogą dotyczyć zarówno trudności z zasypianiem, “płytkości” snu, wybudzania w trakcie nocy, nieprzesypiania odpowiedniej ilości godzin – insomnia, jak i przesypiania nadmiernej długości czasu – hipersomnia.

Kiepskiej jakości sen automatycznie negatywnie wpływa na istotne procesy fizjologiczne człowieka zachodzące w trakcie nocy jak: regeneracja, gospodarka hormonalna, czy praca mózgu w kontekście koncentracji czy ogólnie rzecz ujmując samopoczucia. Słuchaj swojego organizmu i bądź czujna na wszelkie zmiany czy dolegliwości.

Rodzaje zaburzeń snu:

• Bezsenność.

Najczęściej ma bezpośrednie powiązanie z chorobami psychicznymi jak np. depresja, czy stany lękowe.
O bezsenności mówimy w przypadku, gdy utrzymanie snu sprawia trudność średnio w większej części tygodnia tj. powyżej 3 na 7 nocy i tym samym powoduje uczucie permanentnego zmęczenia i braku satysfakcji ze snu.

• Hipersomnia.

To zaburzenie charakteryzujące się przesypianiem więcej od rekomendowanej ilości godzin – powyżej 9h na dobę wciąż nie odczuwając ulgi i wypoczęcia.
Hipersomnia bywa nierozpoznana, gdyż pacjenci szukają źródła problemu w innych chorobach. Za jej plecami może stać np. depresja czy nawet nadmierne spożywanie alkoholu.

• Narkolepsja

Zaburzenie może dawać symptomy na lata przed rozpoznaniem. Najczęstszymi objawami są:
nagłe napady senności bez względu na okoliczności (hałas, oświetlenie, brak komfortu);
katapleksja czyli zaburzenie aktywności ruchowej jak czasowy brak napięcia mięśni szkieletowych, paraliż senny, a nawet omamy.

• Parasomnia

Dotyczy grupy zaburzeń snu objawiające się nieświadomym zachowaniem w trakcie spoczynku tj. krzyk/mówienie/majaczenie przez sen, lunatykowanie, paraliż, czy wymachiwanie rękami.
Osoba śpiąca po przebudzeniu oczywiście nie pamięta wykonywanych czynności.

Nie lekceważ problemu, skontaktuj się ze swoim lekarzem

Przyczyn zaburzeń snu może być wiele i mogą one mieć uwarunkowania genetyczne, wynikać ze stresującego trybu życia lub być efektem ubocznym skrajnego wyczerpania i niedosypiania.  Jeżeli zauważysz u siebie niepokojące objawy pasujące do któregoś z powyższych stanów zaburzeń snu, koniecznie skontaktuj się ze swoim lekarzem ogólnym, który pokieruje Cię do odpowiedniego specjalisty.

Zadbaj o higienę snu, staraj się prowadzić regularny tryb życia. Na tyle ile potrafisz spróbuj zasypiać i wstawać o stałych porach. Nie zapominaj o dotlenieniu mózg przed snem, najlepiej przy okazji szybkiego wieczornego spaceru.
Odżywiaj się zdrowo pamiętaj, że dieta powinna być zbilansowana, pełna wartości odżywczych i witamin. 

Czasem zwykła niepozorna  profilaktyka ma ogromny wpływ na Twoje zdrowie i jakościowy sen.
Jeżeli to nie zadziała, nie zwlekaj i skontaktuj się ze swoim lekarzem prowadzącym.